"Zepsute" dzieci

i nie tylko te rozpieszczone ale te poprostu zepsute przez bajki, komputery,ale nie dobra dzieci.więc tak doszłam do tego żeby założyć taki temat po preczytaniu tego:

"Tak więc... idę sobie w stronę mojej klatki, na ławce siedzi moja sąsiadka, toteż grzecznie (bo ja przecież zawsze jestem grzeczna Razz

) mówię jej "dzień dobry". Wtem, niewiadomo skąd, przede mną pojawia się jakieś dziecko i wymachuje mi przed nosem reklamówką z Tesco.
- Znalazłem woreczek! - krzyczy uradowany.
Uśmiecham się do niego, zza pleców słysząc głos sąsiadki:
- Wyrzuć to do śmietnika!
- Znalazłem woreczek - powtarza do mnie malec z szerokim uśmiechem na twarzy.
- I co teraz zrobisz z tym woreczkiem? - pytam.
- Wyrzuć go do śmietnika - mówi ponownie sąsiadka. Po tonie głosu wyczuwam, że powoli puszczają jej nerwy.
- No, to idź go wyrzuć do śmietnika - sugeruję.
Bez słowa, chłopiec łapie mnie za rękę i oświadcza:
- Idziesz ze mną.
Zgodziłam się, cóż miałam robić. Małe dzieci mają niewyjaśnione zdolności manipulacyjne. Po drodze dowiaduję się od niego, że ma na imię Oskar i jest na wakacjach u cioci (czyli mojej sąsiadki). Dochodzimy do śmietnika, pytam go: "Dosięgniesz?". Nie dosięga, oczywiście. Podsadzam go więc, a ten wreszcie pozbywa się swojego "woreczka". Wciąż prowadząc go za rękę, wracamy w stronę domu. Oskar jednak wyraźnie ma inne plany. Ociąga się, a wreszcie pyta:
- Wiesz co zrobimy?
- No co?
- ZABIJEMY CIOTKĘ! - oświadcza poważnie i biegnie po leżący na ziemi patyk. - Trzymaj ją! - rozkazuje.

- Chcesz zabić ciotkę? - pytam nieprzytomnie.
Oskar jak najbardziej serio kiwa głową i po raz kolejny sugeruje mi, żebym tę jego ciotkę przytrzymała, kiedy on będzie ją zabijał. Patykiem!
Uprzejmie odmawiam, mówiąc jednocześnie do sąsiadki: "Widzę, że pani jest w niebezpieczeństwie", a ona się śmieje i idzie w moim kierunku po tego swojego Oskara. Wchodzę po schodach na klatkę, a kiedy na chwilę się obracam, "ciotka" obrywa właśnie patykiem po głowie.

Jezu Chryste, myślę sobie.

Pół godziny później, do naszego mieszkania dochodzą niezidentyfikowane wrzaski z dworu. Wychodzę na balkon, a tam po chodniku maszeruje wyżej wymieniona sąsiadka krzycząc do telefonu: "Nawet nie wiadomo, kiedy to cholerstwo zniknęło! Ot, odwróciłam się na chwilę i już go nie było!".

Hmm, wnioskuję, że Oskar dał nogę."

Notka pewnej osoby na photoblogu, mniejsza z tym że chodziłam z nią do szkoły ale co o tym myślicie?

OMG! Jakiś nawiedzony bachor, a ta ciotka też nie lepsza. Manipulacja wśród dzieci jest okropna, tak patrzy na Ciebie i mówi swoimi kochanymi oczkami: "Chodź ze mną na karuzele".. Dobrze ze nie mieszkam w bloku Confused

No tak wychowanie też. Bardzo słodkie i niewinne, jak nie wiem co. Chyba seryjny morderca :/

;O

przeczytałam i .... no nie mogę. to telewizja psuje dzieci i otoczenie. haha i te pseudo strzelankowe gry komputerowe, w których krew leje się strumieniami. przytocze wypowiedź maniaka strzelanek : "mamo ten ktoś mnie zabił. ale nie martw się mam jeszcze dwa życia"

A takich dzieci, i dorosłych też, jest coraz więcej...
Trochę jestem nie w temacie chyba... Co mieszkanie w bloku ma z tym wspólnego?

'Zepsute dzieci', niemalże 'seryjny morderca' jak został określony Oskar.. Hmm, a wszystko bierze się z winy rodziców... Z ich nieodpowiedzialności... Przecież, gdyby takie dzieci nie były zbywane grami i spełnianiem życzeń, to miałyby normlany kontak, wiedziałyby, co wolno, a czego nie...

taak nie lubie takiego czegoś:
Dziecko:mamo poczytaj mi
mama:nia mam czasu

Dziecko:tato pobaw się ze mną
tata:nie mam czasu oglądam mecz

grr... zawsze sobie mówię ja takim rodzicem nie bęę i nigdy żaden głupi film nie będzie ważniejszy niż moje dziecko